سنگ مثانه علائم، پيشگيري و درمان

علت آسيب ديدن اين اعصاب مي تواند جراحت نخاع باشد. بسياري از افراد مبتلا به مثانه نوروژنيك مجبور به استفاده از لوله ي كاتتر مي شوند. گاهي اوقات ممكن است كه كاتتر قادر نباشد تا تمام ادرار را خارج كند. علاوه بر اين، كاتتر ممكن است همان محل تشكيل شدن سنگ ها باشند. ديورتيكول مثانه: در اين وضعيت بيرون زدگي هاي كوچك كيسه مانندي، در ديواره مثانه ايجاد مي شود. اين بر آمدگي ها ممكن است به قدري بزرگ شوند كه در تخليه ادرار تداخل ايجاد كنند. ورم مثانه: با اضافه شدن مقداري از بافت روده به مثانه، اين عضو بزرگتر شده و نياز به جراحي پيدا مي كند. افراد نيازمند به جراحي اغلب به سنگ مثانه دچار مي شوند. رژيم غذايي: رژيم غذايي كه شامل مايعات كافي نباشد، ممكن است منجر به سنگ مثانه شود. در برخي موارد علت ساخته شدن سنگ مثانه، كمبود پروتئين در برنامه غذايي است. سنگ ها معمولا در كليه نميمانند. گاهي آن ها از كليه به حالب ها منتقل مي شوند. حالب ها كوچك تر و ظريف اند و سنگ ها ممكن است بسيار بزرگ باشند و به راحتي به مثانه منتقل نشوند. انتقال سنگ ها به حالب ممكن است سبب ايجاد اسپاسم و تحريك حالب شده و باعث بروز خون در ادرار شود. گاهي اوقات سنگ ها جريان ادرار را مسدود مي كنند و اين يك انسداد ادراري ناميده مي شود. انسداد ادراري ميتواند به سمت عفونت و آسيب هاي كليوي كشيده شود. تشخيص سنگ هاي كليه نياز به ارزيابي كامل پيشينه سلامت و يك معاينه ي فيزيكي دارد . درمان با توجه به نوع سنگ طراحي شده است. سنگ ها در ادرار مي توانند براي ارزيابي جمع آوري شوند مصرف ۶ تا ۸ ليوان آب در روز باعث افزايش جريان ادرار ميشود. افرادي كه دچار خشكي يا تهوع شديد و استفراغ هستند ممكن است نياز به مايعات داخل وريدي داشته باشند. در اين بيماري كليه ها معمولا مملو از كيست هاي مدور با ديواره نازك هستند كه با فشار به بافت هاي مجاور خود و ايجاد انسداد موضعي از عملكرد طبيعي كليه ها جلوگيري ميكنند. علايم اين بيماري عمدتا در دهه هاي سوم و چهارم زندگي شروع مي شود. درد پهلوها شيوع فراوان دارد. علايم شايع ديگر شامل وجود خون در ادرار به ويژه متعاقب ضربه و ادرار كردن به دفعات متعدد است. در تعدادي از بيماران علايم سنگ كليوي نيز ممكن است مشاهده شود. معمولا كليه ها نا متقارن و قابل لمس اند و حاوي برجستگي هاي متعدد هستند به تقريب در سه چهارم بيماران ازدياد فشار خون ايجاد مي شود و اين بيماران معمولا به سوي نارسايي مزمن كليه پيش مي روند. در اثر دست كاري ها و تشكيل سنگ كليوي در اين بيماران، عفونت اداراي ايجاد مي شود كه زنان را بيشتر از مردان درگير مي كند. به علت دفع خون در ادرار، احتمال وقوع كم خوني ناشي از اتلاف خون وجود دارد. عوامل تغذيه اي، مصرف مقادير بالاي ويتامين D، جراحي باي پس گوارشي و برخي اختلالات متابوليك مي توانند غلظت كلسيم يا اگزالات را در ادرار افزايش دهند. سنگ هاي كليوي همچنين مي توانند به صورت فسفات كلسيم نيز تشكيل شوند. اين نوع سنگ در بيماري هاي متابوليك همچون اسيدوز توبولار شيوع بيشتري دارد. اين نوع سنگ كليه مي تواند با مصرف برخي دارو هاي مخصوص درمان ميگرن يا صرع همچون توپيرامات ارتباط داشته باشد. سنگ هاي استروويتي در پاسخ به يك عفونت ادراري شكل مي گيرند. اين سنگ ها مي توانند به سرعت رشد كرده و اندازه نسبتا بزرگي پيدا كنند. گاهي اوقات، سنگ هاي استروويتي علائم اندك و معدودي دارند. علاوه بر اين موارد، عوامل ژنتيكي خاص نيز مي توانند خطر ابتلا به سنگ هاي اسيد اوريكي را افزايش دهند. اين سنگ ها در افراد مبتلا به يك اختلال ژنتيكي به نام سيستئينوري تشكيل مي شوند. اين اختلال سبب دفع بيش از حد آمينو اسيد ها توسط كليه ها مي شود. دكتر اقدم يادآور شد: بهتر است با پانسمان هاي نو ين محل جراحي را پانسمان نماييد و در صورت نبودن پانسمان جديد از گاز استريل استفاده شود. به گفته وي نيازي به استفاده از بتادين و محلول يا پمادهاي ضد عفوني كننده نيست. متخصص طب اورژانس گفت:عمل پانسمان كردن را در صورت استفاده از پانسمان هاي نوين (post op، شفاف ) هر 2 روز انجام شود. وي همچنين افزود: در صورت استفاده از گاز استريل اين گازبايد روزانه تعويض شود. وي تأكيد كرد: اگر بيمار قادر نبود به استحمام روزانه نبود، براي شستشوي محل عمل مي توان از گاز استريل آغشته به سرم نرمال سالين(سرم نمكي 9%) استفاده كرد. دكتر اقدم يادآور شد: هنگام تعويض پانسمان به ظاهر زخم خود از نظر قرمزي ،تاول، ترشحات سفيد رنگ يا بد توجه نكنيد. وي توصيه كرد: از پوشيدن لباسهاي تنگ و داراي الياف پلاستيكي نيز بايد خودداري شود. وي افزود: در صورتي كه شخصي قادر به پانسمان در منزل نباشد بايد به در مانگاه ها ويا مراكز مجاز پزشكي مراجعه شود. متخصص طب اورژانس تأكيد كرد: قبل از پانسمان حتما دست ها كاملا با صابون شسته و پس از خارج كردن پانسمان آلوده مجددا دست ها با آب و صابون شسته و خشك شود. ضمن اين كه از دستكش مخصوص پزشكي استفاده و پس از پايان پانسمان حتما دست ها شسته شوند.